Rozdział X cz.1

~Chloe~
W nocy nie umiałam spać, wydawało mi się że ktoś jest w domu oprócz nas. Mocno przytulałam się do Charlsa. Rano po przebudzeniu poszłam na dół zrobić z Charlsem śniadanie. Na korytarzu zobaczyłam przyklejoną kartkę do ściany:

Jak możesz? 

Przecież wolisz być ze mną!

Bądź o 12.00 w najbliższej kawiarni.

SAMA!

-Jezu... Poznaję to pismo... To..

-Chloe! Wołam cię od kilku minut! Co ty...-powiedział i przeraził się

-To już za daleko zaszło... Musimy zadzwonić...

-Nie! Ja poznaję to pismo... To Daniel...

-Jaki Daniel?

-Kiedyś z nim byłam. On mnie zdradzał po kątach i nie chciał zrywać. Myślał że nic nie zrobił... Chciał się ponownie zejść ale ja nie chciałam.. Ciągle za mną chodził i błagał ale ja się nie dałam. Po szkole siedział pod moim domem a ja nie mogłam wyjść z domu. Taki trochę jest... psycho..

-Jest zdolny aby ci coś zrobić?

-Nie widziałam  go długo ale nie wydaje mi się...

-Zróbmy tak... Ja przyjdę do tej kawiarni wcześniej przebrany i będę obserwował was.

-Okey. Chodź na śniadanie.

Zjedliśmy kanapki i oglądaliśmy jakiś program. Chwilę później poszłam się przebrać.

Uzgodniliśmy że nikomu o tym nie powiemy. Leo i Kate dopiero teraz zeszli na dół.

-Hej! My idziemy się przejść.

-Oki. Wszystkiego najlepszego siostra! Prezenty później!

-Dzięki.

Charlie pobiegł do kawiarni inną stroną a ja poszłam spokojnie normalną. Po chwili weszłam do kawiarni i zobaczyłam podobnego faceta do Charlsa. Mrugnął do mnie.

Usiadłam przy wolnym stoliku. Chwilę później dosiadł się do mnie on- Daniel.

-Hej piękna! Ślicznie wyglądasz.

-Cześć. O czym chciałeś pogadać?-odparłam sucho

-O nas. Powinniśmy do siebie wrócić.

-Chyba żartujesz?! Po tym co mi zrobiłeś? Zapomnij!-

-Przyjechałem tutaj do cioci i zauważyłem ciebie. Naprawdę cię kocham...-powiedział łapiąc mnie za rękę

-Puść mnie!-powiedziałam chcąc iść

-Jesteś moja, nie rozumiesz?

Wtedy przyszedł Charlie. Był wściekły

-Puść ją!-wrzasnął i chciał go uderzyć. Nie pozwoliłam mu.

-Chloe! Zdradzasz mnie?-zapytał 

-My przecież nie jesteśmy razem!-wrzasnęłam

Wtem przyszła jakaś pani.

-Daniel co ty robisz? Masz się uspokoić!-wrzasnęła. Chłopak przestał mnie ciągnąć.

-Wracasz do szkoły z internatem rozumiesz?! Masz samolot o 19.00.

-Ale..

-Bez żadnego ALE! Miałeś być grzeczny! Idziesz ze mną...-

-Przepraszam was za niego. Jest chory.

-Niech Pani go uspokoi. Chciał coś zrobić mojej dziewczynie! Wkradł się do niej do domu! Zaraz bym zadzwonił na policję!

-Jeszcze raz przepraszam...-powiedziała wychodząc z nim trzymając go za rękę.

-Okey?

-Tak.. Mamy go z głowy...-powiedziałam przytulając go. Odwzajemnił gest.

-Idziesz do mnie? Poznasz moją siostrę..

-Oki.-odpowiedziałam. Szliśmy chwilę do jego domu.

~Charlie~

Przed wejściem do domu od razu ją przestrzegłem

-Moja siostra jest jeszcze mała. Nie bierz wszystkiego na poważnie.

-Dobra...  Kiedyś dorabiałam sobie jako opiekunka.

Wchodząc do domu Brooke wszędzie było pełno.

-Charlie! Oo! To ta dziewczyna ze zdjęcia na tapecie twojego komputera!-powiedziała tuląc się do mnie.  Ona spojrzała na mnie pytająco.

-Cześć, jestem Chloe. Ta dziewczyna ze zdjęcia.-odparła

-No. Charlie dużo miał ciebie u siebie w pokoju ale wczoraj to ściągnął.. bo... bo... 

-Chloe zamknij oczy. Proszę!

-O co ci znowu chodzi?!-odparła zamykając je. Wprowadziłem ją do ciemnego salonu. 

-Możesz otworzyć.-powiedziałem oświecając światło

-Niespodzianka!-wrzasnęli wszyscy zaczynając śpiewać Sto lat.

Wziąłem solenizantkę do stołu aby zdmuchnęła świeczki.

-Dziękuję wszystkim...

Wtedy zaczęła się impreza. Brooke zaprosiła swoje koleżanki a ja wszystkich moich znajomych

Chloe podeszła do mnie i powiedziała:

-Dzięki ale ja tu większości nie znam...

-To poznasz!

-Jakie masz moje zdjęcie na tapecie?

-Nasze. Miałem bo pewnie niektórzy wejdą mi do pokoju i będą grzebać w komputerze a nie chcę aby widzieli moje zdjęcia. 

-Oki. Ale zobacz jak ja wyglądam...

-Idealnie!  Chodź potańczyć.-powiedziałem łapiąc ją za rękę.

-Ja nie umiem...

-Nauczysz się!-i zaczęliśmy tańczyć

Obróciłem się bo ktoś mnie wołał a Chloe wzięła mi telefon.

-Kto mi... Chloe!-zanim się obejrzałem ona była już na górze.

~Chloe~

Pobiegłam na górę z telefonem Charliego i otworzyłam jego drzwi dla zmyłki. Później pobiegłam do pokoju Brooke i schowałam się pod łóżkiem.

-Nie wydajcie mnie proszę!

-Spoko.

Charlie wszedł do pokoju Brooke

-Cześć dziewczyny! Widziałyście Chloe?

-Nie. Zobacz poszła na dół-powiedziała pokazując na schody.

Ja w tym czasie robiłam sobie zdjęcia. Nagle doszła wiadomość od Leo:

Wiem że gdzieś jesteś ale masz oddać mi ten telefon!

Odpisałam mu tak:

Możesz tylko pomarzyć. Za 10 minut przyjdę pod łazienkę.

Wyświetliły mi się wiadomości. Byłą tam jakaś Carla. Zobaczyłam ostatnią wiadomość która brzmiała; Ja też kocham cię. Chciałam zobaczyć więcej. 

Naprawdę mi na tobie zależy...

Mi też..

Kocham cię! 

Ja też kocham cię.

Zdradza mnie? Jak mógł! Wyszłam z mojej kryjówki i poszłam pod łazienkę.Był tam.

-Jak mogłeś? Myślałam że jesteś ze mną szczery...-wrzasnęłam chcąc roztrzaskać telefon. On złapał mnie za rękę.

-Ale o co ci...-powiedział patrząc na telefon

-Nie idź!!-wrzasnął rozbawiony i pobiegł za mną

-Głupolu!

-My się znamy?-zapytałam płacząc. Tak bardzo chciałam się do niego przytulić...

-Spojrzałaś na datę? To było pół roku temu...

-Przepraszam...-powiedziałam wtulając się w niego

-Wracamy?

-Pewnie. Twoja siostra jest prze kochana.

-Wiem. I dlaczego?

-Kryła mnie. Byłam u niej pod łóżkiem.

-Hahaha. Wiedziałem że coś mnie kłamie.

Po skończonej zabawie poszliśmy do niego na górę.

-No ładnie się urządziłeś...

-Wiem! Siadaj-powiedziałem poklepując miejsce obok.

-Z racji tego że masz dzisiaj urodziny kupiłem ci...

-Nie no bez takich. Ja nic od ciebie nie chcę!

-No spodoba ci się. Moja mama pomagała wybrać...

-Dziękuję! 

-Idź się przebrać.

-Oki.

Leżała na mnie idealnie. Była piękna.

-No cudowna. Skąd wiedziałeś jaki rozmiar?

-Pięknie wyglądasz. Twoja siostra mi powiedziała.

-Dziękuję jeszcze raz-powiedziałam dając mu całusa w policzek. 

-Muszę już iść. Jest późno...

-Zostań! 

-Nie mogę... Jutro się spotkamy.

-Odprowadzić cię?-zapytał z troską

-Nie pójdę sama.-odpowiedziałam

-Okey. Ale po moim trupie.-powiedział z sarkazmem

-Hah! -

-I tak się nie zabierzesz.-

-Czemu?-

-Masz prezenty. Dużo prezentów..-

-Ja ich nie wezmę błagam!- powiedziałam

-No Ja je wezmę ty mi tylko pomożesz.-odparł przekonująco

-Nie oto mi chodziło ale dobra..-dałam mu wygrać

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hej!

Dzisiaj w miarę... Ok...

KOMENTARZ=MOTYWACJA!

Bajo!