Rozdział XLVII

~Charlie~
Chwilę później wyszliśmy ze starego domu Chloe. Bo jej nowy dom będzie nasz!
-Idziemy do galerii?
-No dobra...-odparła. Kilka minut później byliśmy pod galerią. Weszliśmy do jednego z droższych sklepów. Oglądałem jakieś ubrania dla siebie.
-Nie wybierasz czegoś?
-Nie stać mnie Charlie...
-Ale to ma być prezent!
-Weź wyjdź.-powiedziała. Ughh... Chciałem dobrze a wyszło jak zawsze... Poszedłem za nią i po chwili ją dogoniłem.
-O co chodzi?
-Nie pasujemy do siebie... Wracam do hotelu i do pracy, Charlie...
-Nie chcesz ze mną zamieszkać?
-Nie będę ci przeszkadzała. Ja biedna ty- bogaty. Błagam będę nazywana tylko pasożytem a nie twoją dziewczyną. Przepraszam ale nie mogę...
-Uspokój się... Wszystko jest dobrze...
-Nic nie jest dobrze! Zostaw mnie! Samą!-wrzeszczała płacząc. Co w nią wstąpiło? Nie mam pojęcia... Szedłem za nią. Krok w krok. Zatrzymała się na ławce.
-Czemu taka jesteś...
-Nie twoja sprawa!
-Proszę powiedz mi...
-Jestem w zagrożonej ciąży! Wystarczy?-aha. Wolę nie poruszać tego tematu... Teraz już wszystko wyjaśnione... Przytuliłem ją... Jestem tylko ciekawy czy ze mną... Kołysaliśmy się, ona się uspokajała...

~Kate~
Kiedy Chloe i Charls wyszli Leo i ja poszliśmy z Perełką. Ten mały psiaczek jest kochany... Ciągle chodzi przy nodze Leo i ogląda się za nim... Wróciliśmy do ogrodu i puściliśmy ją ze smyczy. Niech sobie pobiega. Tylko ta zamiast biegać usiadła na kolanach chłopaka.
-Zapomniałam!!
-O czym?
-Mam jutro sprawdzian z tańca!
-To idź ćwiczyć. Proste.
-Problem w tym że muszę wymyślić własną choreografię...
-To my ci pomożemy! Prawda Pysiaczku? Prawda!-przytulał się do psa.
Poszliśmy do salonu a ja wybrałam piosenkę. Trwało to 2 godziny dzięki Leo. Pomógł mi wymyślić parę kroków. Później Leo poszedł a ja padłam na łóżko idąc spać.